มังกรทองมาแว้วววว พระบูชาหลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง รุ่น นะรวย รวยนะ หน้าตัก 5 นิ้ว เนื้อโลหะ (สวยมาก) ประมาณปี 2536-2539

หลวงพ่อแช่ม อินทโชโต วัดตาก้อง พระเกจิอาจารย์แห่งลุ่มน้ำนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม อีกรูปหนึ่งที่เป็นที่เคารพศรัทธาของพุทธศาสนิกชนทั้งใกล้-ไกล ท่านเป็นผู้ทรงวิทยาคมและพุทธาคมเป็นเลิศ เจ้าของฉายาว่า "เหรียญปืนไขว้" เป็นพระเกจิอาจารย์สมัยเดียวกับพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงหลายๆ รูป อาทิ หลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม หลวงพ่อจาด หลวงพ่อจง หลวงพ่อคง หลวงพ่ออี๋ และพระครูบาศรีวิชัย เป็นต้น นอกจากนี้หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของขรัวขี้เถ้า ขรัวขี้เถ้าเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่โลกอุดร ขรัวขี้เถ้ายังได้สอนวิชาหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบอีกด้วย และหลวงพ่อแช่ม ยังได้สอนวิชา เดินธาตุ เร่งธาตุ ปลุกตัวปลุกตน คาถานะมหาจังงัง คาถามหาอุตต์ท่านยังเป็นอาจารย์ของมือปราบหนังเหนียวอย่าง "ขุนพันธรักษ์ราชเดช" อีกด้วย เมื่อครั้งขุนพันธรักษ์ราชเดชเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจ 
 เมื่อครั้นได้เรียนเป็นนายร้อยตำรวจห้วยจระเข้ นครปฐม ขุนพันธ์ฯ ได้รับรู้ว่าที่บริเวณใกล้เคียงกับโรงเรียน มีพระอาจารย์ผู้ทรงคุณอยู่หลายด้วยหลายรูป เช่น หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง ซึ้งเป็นลูกศิษย์คนสำคัญของหลวงพ่อทา วัดเพนียงแตก จากคำบอกเล่าของ สุธน ศรีหิรัญ นักโบราณคดีพระเครื่องคนสำคัญ เคยเล่าให้ฟังว่า เขาเคยได้ฟังการสนทนาระหว่างขุนพันธ์ฯ กับพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธ์ยุคล ท่านขุนพันธ์ฯ เล่าว่าเคยศึกษาวิชากับหลวง พ่อแช่ม วัดตาก้อง เมื่อนายร้อยบุตร์ พันธรักษ์หรือขุนพันธ์ฯ ได้เข้าเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจห้วยจระเข้ นครปฐม ปี พ.ศ. ๒๔๖๘ ความรู้ความสามารถด้านกีฬาที่ติดตัวมาตั้งแต่เรียนที่โรงเรียนเบญจมบพิตร ส่งผลให้นักเรียนนายร้อยบุตรฯ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็น ครูมวยไทย ทั้งยังได้รับยศเป็นว่าที่นายสิบตำรวจตรีอีกด้วย การที่ทางโรงเรียนนายร้อยตำรวจมอบหน้าที่ครูมวยและยศนายสิบตำรวจตรีนั้น เพราะทางโรงเรียนเห็นฝีไม้ลายมือที่เก่งกีฬามวยไทยแก่นักเรียนนายร้อยตำรวจ ในสมัยนั้น สังคมไทยกำลังเฟื่องฟูด้านไสยศาสตร์และวิทยาคมต่างๆซึ้งเป็นมรดกทางวัฒนธรรมดั้งเดิม ผู้ที่เป็นนักรบ นักปกครอง หรือตำรวจมักจะต้องมีวิชาอาคม หรือเครื่องรางของขลังไว้ติดตัว เพื่อความความปลอดภัยและเป็นกำลังใจในการเสี่ยงภัยในด้านต่างๆ ตอนปฎิบัติหน้าที่ราชการ
สำหรับในจังหวัดนครปฐมนั้น พระอาจารย์ผู้ทรงคุณด้านพุทธาคมและกฤตยาคมอยู่มากมาย เช่นหลวงพ่อทาฯ วัดพะเนียงแตก พระวิปัสสนาเคร่งครัดในด้านกรรมฐาน เป็นผู้มีความรู้ความสามารถด้านวิทยาคมสูงส่งมากมาย แตกฉานด้านอาคมของขลังฝึกฝนจิต มีพลังเข้มแข็ง หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง มีความเกี่ยวข้องกับขุนพันธ์ฯ สมัยที่ท่านเรียนอยู่ในโรงเรียนร้อยนายตำรวจห้วยจระเข้ เพราะวัดตาก้องอยู่ไม่ห่างใกลกับโรงเรียนนายร้อยตำรวจ ขุนพันธรักษ์ราชเดช จึงหาโอกาสไปกราบเรียนวิชาไสยศาสตร์กับท่านผู้เรืองวิทยาคมองค์นี้ คนที่ไปเรียนวิชาหรือขอของดีจากหลวงพ่อแช่ม ไม่ใช่ว่าจะเป็นเรื่องง่ายๆ เพราะท่านมีกฎเกณฑ์ไม่เหมือนพระอาจารย์อื่นๆ 
           วัตรปฎิบัติตัวของหลวงพ่อแช่มวัดตาก้องนั้น กล่าวกันว่าท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ค่อนข้างแปลก แม้แต่กุฎิของท่านที่ปลูกคร่อมที่นาและที่วัด คือเสากุฎิอยู่ในวัดข้างหนึ่งและคร่อมไปในนาอีกข้างหนึ่ง นาก็อยู่ติดกับวัด ท่านเองก็มีอาชีพทำนา ไถนาปลูกข้าว เอาข้าวที่ได้ มาเลี้ยงพระในวัด ใครอยากเรียนวิชาต้องช่วยท่านทำงานไถนา  หลวงพ่อแช่มเป็นพระขลัง น้ำท่านไม่ค่อยอาบ อยู่แบบสมถะปล่อยวาง เล่ากันว่ามีอยู่คราวหนึ่ง ท่านเคยรับนิมนต์เข้ากรุงเทพฯใน พระราชพิธีหลวง สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ แห่งวัดราชบพิตร พบกับหลวงพ่อแช่ม เห็นครองจีวรเก่าคร่ำมอมแมม
"ครองผ้ามอมแมมแบบนี้ท่าจะไม่เอาใจใส่เรื่องสวดมนต์ปาติโมกข์"
           พอสมเด็จพระสังฆราชเจ้ากรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ตรัสอย่างนั้น หลวงพ่อแช่มก็สวดปาฎิโมกข์เดินหน้าถอยหลังให้ฟังอย่างคล่องแคล่ว การที่ขุนพันธ์ฯ ได้ศึกษาวิชากับหลวงพ่อแช่มวัดตาก้องนั้น แม้จะไม่ได้รับการยืนยันจากท่านโดยตรง แต่หลักฐานที่ท่านเล่าให้พระองค์เจ้าภานุพันธ์ยุคลฟัง เป็นที่แน่ใจได้ว่าขุนพันธ์ฯ สอบไล่ได้เป็นนักเรียนทำการปีพ.ศ. ๒๔๗๒ ทั้งหมด อยู่ ๑๗ คน นักเรียนนาย ร้อยตำรวจบุตร์ พันธรักษ์ สอบได้อันดับที่ ๑๐ ครั้นสอบไล่ได้ตำแหน่งนายร้อยทำการ ที่โรงเรียนนายร้อยห้วยจระเข้เรียบร้อยแล้ว ทางการจึงแต่งตั้งให้ไปรับราชการทางภาคใต้ สังกัดกองบังคับการมณฑล  
 หลวงพ่อแช่ม เป็นชาวนครปฐมโดยกำเนิด เกิดเมื่อปี พ.ศ.๒๔๐๕ ตั้งแต่เยาว์วัยได้ศึกษาร่ำเรียนอักขระทั้งภาษาไทยและภาษาขอมกับพระอาจารย์จ้อย วัดดอนเจดีย์ ผู้เรืองวิทยาคม พระอาจารย์เห็นถึงคุณวิเศษและความใฝ่ใจของหลวงพ่อแช่ม จึงประสิทธิ์ประสาทวิทยาการด้านพุทธเวทพร้อมเคล็ดลับต่างๆ ให้โดยไม่ปิดบัง ซึ่งท่านก็สามารถเรียนรู้ได้อย่างแตกฉาน
          ต่อมาเมื่ออายุครบบวช ท่านจึงเดินทางกลับมาอุปสมบท ณ บ้านเกิด ที่วัดตาก้อง ได้รับฉายา "อินทโชโต" มุ่งมั่นศึกษาด้านคันถธุระ วิปัสสนาธุระ และฝึกฝนวิทยาการที่ได้ร่ำเรียนมาจนเกิดความเชี่ยวชาญ นอกจากนี้ ยังได้ฝากตัวเป็นศิษย์ เพื่อศึกษาเพิ่มเติมจากพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงของ จ.นครปฐม ในสมัยนั้นอีกด้วย อาทิ หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว, หลวงพ่อทา วัดพะเนียงแตก ฯลฯ จนเป็นที่กล่าวขวัญเลื่องลือกันว่าท่านสำเร็จกสิณถึงขั้นอภิญญาทีเดียว ท่านมรณภาพในปี พ.ศ.๒๔๙๐ สิริอายุ ๘๕ ปี ๖๕ พรรษา