พระหน้านกฮูกกรุวัดขอนชะโงก สระบุรี

เนื้อตะกั่วสนิมแดงเก่าออกกรุวัดขอนชะโงกสระบุรีจียังไม่รับตรวจสอบออกบัตรนะครับชอบเชิญครับไม่ชอบก็ผ่านครับผม เก่าสวยเดิมๆ ด้านหลังเป็นรูเดิมตอนหล่อครับ

พระหน้านกฮูกเนื้อชินตะกั่วของ หลวงปู่ญาถ่านบุดดี ติสุโส นั้นท่านได้สร้างขึ้นแล้วลงกรุเอาไว้ที่วัดหนองหลัก อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลฯ ในราว ปี2435-2436 ส่วนพระหน้านกฮูกที่ท่านสร้างลงกรุวัดขอนชะโงกนั้น เป็นการสร้างในราว พ.ศ.2432-2434 และลูกศิษย์ของท่านอีกหลายคนครับ ที่ท่านเหล่านี้ได้บอกต่อลูกต่อหลานสืบต่อกันมาว่า พระหน้านกฮูกของกรุวัดชายทุ่ง อันที่จริงแล้วนั้นเป็นหลวงปู่ญาถ่านบุดดี ติสุโส เป็นผู้สร้างลงกรุเอาไว้ เมื่อครั้งที่ท่านเดินธุดงค์ไปยัง จ.สระบุรี และเดินธุดงค์ต่อ ไปจนถึง จ.สุพรรณบุรี ซึ่งเป็นการสร้างพระหน้านกฮูกขึ้นมาเป็นครั้งแรกของท่านครับผม(เป็นเพียงข้อสันนิษฐานเท่านั้นครับ) เนื่อจาก 1.พระหน้านกฮูกนั้นมีลักษณะที่เป็นศิลปะของพระลาวโบราณ ซึ่งเป็นการแผ่ขยายอิทธิพลทางด้านศิลปะ และวัฒนธรรมของประเทศลาว ที่เข้ามามีอิทธิพลต่อหัวเมืองอุบล ( จ.อุบลราชธานี ปัจจุบัน)ประเทศสยาม เมื่อครั้งที่พระประทุมวรราชสุริยวงศ์ หรือท่านท้าวเจ้าคำผง เจ้าเมืองอุบลคนที่หนึ่ง 
2.ในเนื้อหาของพิมพ์พระก็มีความใกล้เคียงกันมาก และมีบางพิมพ์ที่ค้นพบ ณ วัดหนองหลักบางพิมพ์ยังเป็นพิมพ์เดียวกันกับพระที่ค้นพบ ณ กรุวัดชายทุ่ง อย่างไม่มีผิดเพี้ยน จนถึงขนานที่เซียนพระเมืองอุบลฯที่ได้พระพิมพ์ๆนี้มาทุกคนก็จะตีเอาเป็นของพระกรุชายทุ่ง (เนื่องจากถ้าตีเป็นพระกรุชายทุ่งจะได้ราคาที่สูงกว่าหลายเท่าตัว)จากนั้นก็จะปล่อยบูชาลงไปให้เซียนพระเมืองกรุงมาแล้วหลายต่อหลายครั้งแบบเรียกได้ว่าพระที่ส่งลงไปนั้น ไม่เคยมีแม้แต่สักองค์เดียวที่จะถูกเซียนเมืองกรุงตีพระกลับคืนมา กลับกันเซียนเมืองกรุหลายต่อหลายคนกับพูดเป็นเสียงเดียวกันครับว่า พระหน้านกฮูกที่มีพระพิมพ์ และเนื้อหาอย่างนี้มีอีกไหมละครับผม 
3.อายุความเก่าของพระทั้งสามกรุที่ว่านี้ เป็นพระกรุที่อยู่ในยุคเดียวกัน

ว่ากันว่า พระอุปัชฌาย์พ่อถ่านบุดดี ติสโส เจ้าอาวาส ของวัดหนองหลัก รูปที่5 ท่านได้เดินทางไปจำพรรษาอยู่ที่ จ.สุพรรณบุรี ได้สร้างวัตถุมงคลขึ้นมาอย่างหนึ่งโดยมีการลงกรุเอาไว้ แต่เป็นที่น่าเสียดายที่ไม่มีใครทราบเลยว่าวัตถุมงคลที่ท่านได้สร้างขึ้นที่ จ.สุพรรณบุรี นั้นเป็นวัตถุมงคลชนิดใด และลงกรุเอาไว้ที่วัดอะไร รู้เพียงแต่ว่าเป็นพระเนื้อชินเพียงเท่านั้นในเวลาต่อมาราวปี พ.ศ.2429 ท่านก็ได้เดินทางไปยัง วัดตึก จ.พระนครศรีอยุธยา เพื่อที่จะศึกษาวิชาอาคมเพิ่มเติม รวมทั้งท่านยังได้ศึกษาถึงศาสตร์หมอยาโบราณเป็นเวลา 3ปี หลังจากนั้นในราวปี พ.ศ.2432 ท่านก็ได้เดินทางไปยัง วัดขอนชะโงก อ.หนองแค จ.สระบุรี พร้อมทั้ง สร้างวัตถุมงคลขึ้นมาอีกเป็นครั้งที่สอง พระเครื่องที่พ่อถ่านบุดดี ติสโส ได้สร้างขึ้นที่ วัดขอนชะโงก นั้น เป็นพระเนื้อชินตะกั่ว พิมพ์เศียรโล้นหรือพระหน้านกฮูก ดั่งที่เซียนพระทั้งหลายได้รู้จักกันดีในเรื่องของพุทธคุณอันเป็นเลิศ ต่อมาในราวปี พ.ศ.2435 ชาวบ้านหนองหลัก อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลราชธานี ได้เดินทางไปนิมนต์ท่าน กลับมาจำพรรษา ณ วัดหนองหลัก เพื่อมาดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัด ที่วัดหนองหลักนั้น ท่านได้สร้างวัตถุมงคลขึ้นมาหลายอย่างด้วยกัน เช่น พระพิมพ์เศียรโล้นหรือที่เรียกกันว่าพระหน้านกฮูก มีทั้งเนื้อผง และเนื้อชิน ตะกั่ว ดังที่หนังสือนิตยสารลานโพธิ์ ฉบับที่405 ได้ลงรายละเอียดเอาไว้ นอกจากนั้น ยังมีลูกแก้วกายสิทธิ์ ,ประคำ,ตระกรุดและสีผึ้ง เป็นต้น 
ต่อมาพระครูอรรคธรรมวิจารณ์ (ยาถ่านเลิศ ฉันโน) เจ้าอาวาสรูปที่ 6 ได้รับการถ่ายทอดวิชาอาคมวิทยาการต่างๆ จากพ่อถ่านพระอุปัชฌาย์บุดดี ซึ่งเป็นพระอุปัชฌาย์ของยาถ่านเลิศ ด้วย จนกระทั่ง ยาถ่านเลิศ ฉันโน ได้ขึ้นดำลงตำแหน่งเจ้าอาวาสรูปที่6 

พระหน้านกฮูกเนื้อชินตะกั่ว หลวงปู่ญาถ่านบุดดี ติสุโส กรุวัดขอนชะโงก จ.สระบุรี สวยมาก ใช้แทนพระหน้านกฮูก กรุวัดชายทุ่งได้ครับ ราคาเบากว่ากันตั้งแยอะ อ่านประวัติศึกษาให้ดีพิจารณาความเก่าตามหลักพระกรุครับ