ปรกใบมะขาม เนื้อเงิน นวะโลหะ ทองแดง สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ วัดสัมพันธวงศ์ กรุงเทพฯ สร้างเป็นที่ระลึกอายุ ๙๒ ปี พ.ศ.๒๕๕๒ รวม ๓ เนื้อ สวยเดิม วัดใจ เคาะเดียว-6
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ เป็นตำแหน่งสมเด็จพระราชาคณะที่มีขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 6 โดยทรงพระกรุณาโปรดสถาปนา พระพิมลธรรม (เขมาภิรโต ยัง ป.ธ.8) วัดโสมนัสวิหาร เป็นสมเด็จพระราชาคณะ ในราชทินนามนี้เป็นสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ สำหรับคณะธรรมยุตขึ้นเป็นรูปแรก แล้วมีพระสงฆ์สืบตำแหน่งนี้มาแล้วทั้งหมด 7 รูป สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร) จึงเป็นสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ลำดับที่ 7 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
ท่านเกิดวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2460 ณ บ้านบ่อชะเนง ตำบลหนองแก้ว อำเภออำนาจเจริญ จังหวัดอุบลราชธานี (ปัจจุบันเป็นอำเภอหัวตะพาน จังหวัดอำนาจเจริญ) โยมบิดาชื่อช่วย โยมมารดาชื่อกา นามสกุล ก่อบุญ เป็นบุตรคนที่ 4 ในจำนวนพี่น้อง 11 คน
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร) บรรพชาเมื่อ พ.ศ. 2472 ที่วัดบ้านบ่อชะเนง ตำบลหนองแก้ว อำเภออำนาจเจริญ จังหวัดอุบลราชธานี (ปัจจุบันเป็นจังหวัดอำนาจเจริญ) โดยมีญาคูโม้เป็นพระอุปัชฌาย์ ต่อมาได้ออกธุดงค์ติดตามครูบาอาจารย์สายหลวงปู่มั่น ผ่าน จังหวัดร้อยเอ็ด สารคาม และขอนแก่น แล้วบรรพชาญัติเป็นสามเณรธรรมยุต โดยมีหลวงปู่สิงห์ ขนฺตญาคโม แห่งวัดป่าวิเวกธรรม จังหวัดขอนแก่น เป็นพระอุปัชฌาย์
ในปี พ.ศ. 2480 ขณะอายุ 20 ปี ได้อุปสมบท ณ พระอุโบสถวัดสัมพันธวงศ์ เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2480 โดยมีพระมหารัชมังคลาจารย์ (เทศ นิทฺเทสโก) ขณะดำรงสมณศักดิ์เป็นที่พระรัชชมงคลมุนี เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูสุวรรณรังษี (สุวรรณ ชุตินฺธโร) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูปลัดเส็ง ทินฺนวโร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ (ภายหลังรับพระราชทานสมณศักดิ์ที่ พระเนกขัมมมุนี)
ท่านต้องเป็นสมาชิกที่ผ่านการยืนยันตัวตนแล้วเท่านั้น