นางพญกรุวัดเวียง เป็นพระกรุเนื้อดินอีกพิมพ์ของจังหวัดพระนครศรีอยุธยา แท้ที่จริงแล้วไม่ได้เป็นพระกรุ เนื่องจากว่าไม่ได้บรรจุไว้ในกรุแต่อย่างใด พระนางพญาวัดเวียงเมื่อครั้งสร้างเสร็จแล้วได้ถูกนำบรรจุไว้ในโอ่งทิ้งไว้ในโบสถ์วัดเวียง สัญนิษฐานได้ว่าน่าจะสร้างตอนปลายกรุงศรีอยุธยาหรือต้นกรุงรัตนโกสินประมาณ 200 กว่าปีมานี้เอง ภายหลังชาวบ้านและทหารที่ลพบุรีได้มาหยิบพระจากในโอ่งไปเพื่อติดตัวบูชายามออกศึกสงคราม ก็ได้พบกับประสปการณ์ทางด้านแคล้วคลาดคงกระพันชาตรีอย่างน่าอัศจรรย์ จึงทำให้ชาวบ้านทั้งใกล้ไกลต่างไปเอามาบูชาจนหมดไปจากวัด พระพิมพ์นี้จะมีพระประทับนังปางสมาธิบนฐานอาสนะหนึ่งชั้น การตัดกรอบของข้างขององค์พระตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมตามลักษณะของพระนางพญาโดยทั่วไป
พระพิมพ์นี้เป็นพระเนื้อดินที่ค่อนข้างหยาบ ซึ่งก็ไม่เป็นเรื่องแปลกอันใด เพราะพระกรุเนื้อดินของจังหวัดพระนครศรีอยุธยานี้ เนื้อออกโทนหยาบอยู่แล้ว ผิวพรรณวรรณะไม่พบคราบกรุนอกจากคราบฝ้าขาวๆ สีองค์พระนวลสะอาดแบบสีดินหม้อใหม่ และยังคงมีเนื้อสีดำด้วย ปัจจุบันพระพิมพ์นี้กำลังเริ่มมีคนนิยมมากขึ้นกว่าเดิม จัดว่าเป็นพระดีราคาถูกน่าสะสมยิ่งนัก
พระพิมพ์นี้เป็นพระเนื้อดินที่ค่อนข้างหยาบ ซึ่งก็ไม่เป็นเรื่องแปลกอันใด เพราะพระกรุเนื้อดินของจังหวัดพระนครศรีอยุธยานี้ เนื้อออกโทนหยาบอยู่แล้ว ผิวพรรณวรรณะไม่พบคราบกรุนอกจากคราบฝ้าขาวๆ สีองค์พระนวลสะอาดแบบสีดินหม้อใหม่ และยังคงมีเนื้อสีดำด้วย ปัจจุบันพระพิมพ์นี้กำลังเริ่มมีคนนิยมมากขึ้นกว่าเดิม จัดว่าเป็นพระดีราคาถูกน่าสะสมยิ่งนัก
