มังกรทองมาแว้วววว พระปิดตามหาลาภ หลวงปู่หลิว วัดไร่แตงทอง รุ่นเสาร์ห้า
หลวงปู่หลิว ปณฺณโก มีนามเดิมว่า “หลิว แซ่ตั้ง” เกิดในวันพฤหัสบดีที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2448 เป็นบุตร คุณพ่อเต่ง คุณแม่น้อย แซ่ตั้ง ครอบครัวของหลวงปู่หลิวจะประกอบอาชีพทำไร่ทำนา อยู่ที่ หมู่บ้านหนองอ้อ ต.บ้านสิงห์ อ.โพธาราม จ.ราชบุรี นอกจากทำไร่ทำนาแล้ว หลิว แซ่ตั้ง (นามในขณะนั้น) ยังมีความขยันขันแข็ง ได้เรียนรู้ และศึกษาวิชาช่างจากพ่อ หลิวจึงออกรับจ้างเพื่อให้ได้เงินมาช่วยแบ่งเบาภาระของที่บ้าน และเนื่องจากหลิวต้องออกเดินทางไกล ทำให้ในบางครั้งเกิดการล้มป่วยบ้าง หลิวจึงมีความรู้เกี่ยวกับยาและสมุนไพรมากมาย
ครั้งอดีต มีการเล่าขานกันว่า ในเขตภาคกลาง เพชรบุรี ราชบุรี สุพรรณบุรี นครปฐม ขึ้นชื่อว่า เป็นแดนเสือ ดงนักเลง ซึ่งมีโจรมีผู้ร้ายอาศัยอยู่มากมาย ทำให้ครอบครัวของหลิวโดนขโมยวัว-ควายหลายครั้ง หลิวจึงคิดหาวิธีปราบโจรเหล่านั้น จึงเดินทางไปฝากตัวเป็นศิษย์กับอาจารย์หม่ง จอมขมังเวทย์ชาวกะเหรี่ยง เพื่อเรียนรู้วิชาอาคม เป็นเวลานานกว่า 3 ปี ก่อนจะเดินทางกลับ อาจารย์หม่งได้กำชับว่า วิชาอาคมต่างๆ ห้ามใช้จนกว่าจะถูกรังแกหรือถูกทำร้ายอย่างถึงที่สุด จนกระทั่งวันหนึ่ง โจรก็เข้ามาทำการปล้นชิงอีกครั้งที่บ้านของหลิว หลิวจึงใช้วิชาควายธนูขับไล่ จนทำให้มีข่าวแพร่กระจายไปทั่วเมืองว่าหลิวเป็นคนมีของดี สามารถปราบโจรได้อย่างราบคาบ
ต่อมาหลิวได้ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวมีภรรยาและลูกชาย จากนั้นหลิวได้ตัดสินใจละทางโลก หนีความวุ่นวายในสังคมมนุษย์ เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ อุปสมบท ในอายุ 27 ปี ณ พัทธสีมาพระอุโบสถ วัดโบสถ์ ต.บ้านเลือก อ.โพธาราม จ.ราชบุรี โดยมีหลวงพ่อโพธาภิรม แห่งวัดบำรุงเมือง เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่ออินทร์ วัดโบสถ์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และมีพระอาจารย์ห่อ วัดโบสถ์ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ และได้รับฉายาว่า ปณฺณโก (อ่านว่า ปัน-นะ-โก) จากนั้นท่านได้ไปจำพรรษาต่อที่วัดหนองอ้อ และเดินทางไปศึกษาวิชาอาคมเพิ่มเติมกับพระอาจารย์ชาวกะเหรี่ยงอีกครั้ง
ซึ่งในพรรษาแรกนั้น ท่านมีโอกาสได้ใช้วิชาช่างช่วยท่านเจ้าอาวาสก่อสร้างศาลาการเปรียญหลังหนึ่ง รวมไปถึงการบูรณปฏิสังขรณ์ ก่อสร้างเสนาอาสนะ สร้างวัดใหม่ เช่น วัดไทรทองวัฒนา วัดไร่แตงทอง และศาสนสถานอื่นๆอีกเป็นจำนวนมาก อีกทั้งยังมีสำนักสงฆ์ โรงเรียน โรงพยาบาล สถานีอนามัยต่างๆ ที่ท่านได้ทำนุบำรุงพระศาสนาและพัฒนาสาธารณประโยชน์
หลวงปู่หลิวได้กลับมาจำพรรษา ณ วัดหนองอ้อ อีกครั้ง ก่อนหลวงปู่หลิวเริ่มอาพาธด้วยโรคชรา หลังจากพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคลรุ่นเสาร์ 5 และละสังขาร ด้วยอายุ 95 ปี เมื่อวันจันทร์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2543 เวลา 20.35 น. รวมทั้งสิ้น 74 พรรษา
ต่อมา เจ้าอาวาสวัดไร่แตงทององค์ปัจจุบัน พระใบฎีกาสายชล จิตฺตกาโร และคณะศิษย์ ได้จัดสร้างรูปเหมือนหลวงปู่หลิว นั่งประทับพญาเต่าเรือนองค์ใหญ่ สูง 8 เมตร 1 ศอก กว้าง 6 เมตร 1 คืบ และยาว 8 เมตร 1 คืบ พร้อมกับวิหารครอบ เพื่อตั้งเป็นอนุสรณ์แห่งความดี ปัจจุบัน ถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งที่ผู้คนเลื่อมใสศรัทธาและต่างพากันไปชมและลอดใต้ท้องเต่า กับความเชื่อที่เล่าต่อขานกันมา ไม่ว่าจะขอพรสิ่งใดย่อมสมปารถนา ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ และมีอายุที่ยืนยาวเหมือนหลวงปู่หลิว
และทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยคะ ว่าทำไมหลวงปู่หลิวจึงถูกสร้างขึ้นมาให้นั่งประทับอยู่บนพญาเต่าเรือน วันนี้ออโรร่าจะพามาไขข้อสงสัยกันค่ะ
ตำนานพญาเต่าเรือน
ในอดีต สมัยพุทธกาล มีผัวเมียคู่หนึ่ง อาศัยอยู่ริมแม่น้ำใหญ่ เป็นพญากาเผือก ตัวเมียได้ออกไข่มา 5 ฟอง อยู่มาวันหนึ่งทั้งคู่ได้ออกบินไปหากิน ทิ้งไว้แต่ไข่ทั้ง 5 ฟอง ให้อยู่ในรังกันลำพัง โดยไม่มีใครเฝ้า และในวันนั้นได้เกิดเหตุการณ์พายุเข้าอย่างรุนแรง ไข่ทั้ง 5 ฟองได้ถูกพายุพัดตกลงไปในแม่น้ำคนละทิศคนละทาง ทำให้ไข่พญาเผือกถูกสัตว์ต่างๆ เก็บไปเลี้ยงไว้
ฟองที่ 1 เต่าเก็บไปเลี้ยง
ฟองที่ 2 พญานาคเก็บไปเลี้ยง
ฟองที่ 3 พญาราชสีห์เก็บไปเลี้ยง
ฟองที่ 4 โคเก็บไปเลี้ยง
ฟองที่ 5 ฟองสุดท้าย งูเก็บไปเลี้ยง
ไข่ทุกฟองเมื่อถูกเก็บไปเลี้ยง ก็มีพระโพธิสัตว์ต่างๆมาเสวยชาติตามผู้ที่เก็บมาเลี้ยง เพื่อบำเพ็ญบารมี และพญาเต่าเรือน หลวงปู่หลิวเล็งเห็นว่า เป็นสัญลักษณ์ของความเป็นสิริมงคล เป็นสัตว์ที่มีอายุยืนยาว และมีศีลธรรม ท่านจึงนำมาเป็นแบบในการสร้างวัตถุมงคลที่ได้รับความนิยมในปัจจุบัน
เมื่อปี พ.ศ. 2500 วัตถุมงคลของหลวงปู่หลิว ปณฺณโก ถูกสร้างขึ้นที่วัดสนามแย้ ซึ่งแต่ละรุ่นที่ถูกสร้างจะมีพุทธคุณดีหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็น เมตตามหานิยม คงกระพันชาตรี ทำมาค้าขายขึ้น มั่งมีศรีสุข มีโชคมีลาภ มีเงินมีทอง ปราศจากโรคภัย คนในบ้านรักใคร่สามัคคี ปองดองกัน อยู่เย็นเป็นสุข
