ปรกใบมะขาม พร้อมรูปถ่าย ลพ เลิบ วัดทองตุ่มน้อย พ่อท่านเอื้อม วัดบางเนียน ปลุกเสก 180 - 17

ของดีที่ถูกลืม พิธีพุทธาภิเศก เมื่อ 11 ตุลาคม 2553 ครับ เกจิสวยใต้ร่วมปลุกเสกเพียบ หลวงพ่อเลิบ วัดทองตุ่มน้อย พ่อท่านเอื้อม วัดบางเนียน หลวงพ่อเอ็น วัดเขาราหู หลวงพ่ออิ้น วัดทับใหม่พัฒนา หลวงพ่อบุญมา วัดถ้ำโพงพาง หลวงพ่อท้วม วัดศรีสุวรรณ หลวงพ่อพร้อม วัดโสมสิริวัฒนาราม หลวงพ่อตุด วัดธรรมถาวร อาจารย์ประจวบ คงเหลือ พิธีพุทธาภิเศก เมื่อ 11 ตุลาคม 2553 ครับ

อัตชีวประวัติ มีนามเดิมว่า เลิบ พรหมสวัสดิ์ เกิดเมื่อวันพุธที่ 11 ตุลาคม 2455 ตรงกับวันขึ้น 1 ค่ำ เดือน 10 ปีชวด ณ บ้านท่ากระดาน อ.สวี จ.ชุมพร เกิดในตระกูลชาวนา ที่ค่อนข้างจะมีฐานะดีและมีความผูกพันกับพระพุทธศาสนา เนื่องจากปู่และพ่อท่านก็บวชเป็นพระและอยู่ครองผ้ากาสาวพัสตร์จนวาระสุดท้าย ทำให้ได้รับการปลูกฝังให้ใกล้ชิดกับพระพุทธศาสนาไปในตัว มีโอกาสได้ฟังธรรมและได้ศึกษาเล่าเรียนวิชาต่างๆ จากครูบาอาจารย์ตั้งแต่เยาว์วัย เมื่อวัย 17 ปี ท่านได้บรรพชา มีท่านเจ้าคุณเฒ่า วัดโตนด จังหวัดหลังสวน (ปัจจุบันอำเภอหลังสวน จ.ชุมพร) เป็นพระอุปัชฌาย์ และสามเณรเลิบก็ได้จำพรรษาอยู่ ณ วัดท่ากระดาน ขณะนั้นมีพระอาจารย์ตาบ ซึ่งท่านธุดงค์มาจากจังหวัดกาญจนบุรี ได้มาพำนักอยู่ ณ วัดท่ากระดาน สามเณรเลิบ เมื่อได้พบและสนทนาธรรมกับพระอาจารย์ตาบ ก็เกิดความศรัทธาจึงได้ติดตามไปศึกษาทางด้านวิปัสสนาธุระที่จังหวัดกาญจนบุรีเป็นเวลา 2 พรรษา หลังจากที่พระอาจารย์ตาบ ได้ทดสอบว่าสำเร็จวิชาต่างๆ เรียบร้อยแล้ว ก่อนที่ท่านจะลากลับ พระอาจารย์ตาบได้มอบเหล็กศักดิ์สิทธิ์ให้มาไว้ป้องกันตัว เมื่อปี พ.ศ.2477 ครั้นมีอายุ 21 ปี จึงอุปสมบท ณ พัทธสีมา วัดโพธิ์เกษตร อ.สวี จ.ชุมพร มีเจ้าคุณพัด วัดสามแก้ว เป็นพระอุปัชฌาย์ อยู่ในผ้าเหลืองได้ 2 พรรษา จึงได้ลาสิกขา แต่งงานมีครอบครัวอยู่กินกับนางช้อย ผุดเพชรแก้ว มีบุตรธิดาด้วยกัน 2 คน ครั้นปี พ.ศ.2506 ท่านมีอายุได้ 50 ปี เห็นว่าครอบครัวมีความเป็นอยู่ที่พร้อมเพรียงบริบูรณ์ดีแล้ว ไม่มีภาระที่จะต้องเป็นห่วงอีก จึงได้ตัดสินใจออกบวชอีกครั้ง ในครั้งนี้เข้าพิธีอุปสมบทในคณะธรรมยุต ณ พัทธสีมา วัดโพธิ์เกษตร มีพระราชธรรมเมธี (เจ้าคุณเปียก) วัดโตนด เป็นพระอุปัชฌาย์ และมีพระอาจารย์หีต โกสโล เป็นพระกรรมวาจาจารย์ มีวัตรปฏิบัติมิด่างพร้อย เคร่งครัดพระธรรมวินัย ตามแนวทางพระป่าสายธรรมยุต คือ การอยู่ป่า ออกธุดงค์เป็นนิจ ในปี พ.ศ.2512 มีโอกาสได้ไปกราบหลวงพ่อทอง วัดดอนสะท้อน อ.สวี จ.ชุมพร ซึ่งมีชื่อเสียงอย่างมากในภาคใต้ในสมัยนั้น พ่อท่านทองได้มอบตะกรุดให้ท่าน พร้อมทั้งสอนคาถากำกับและวิธีทำตะกรุดให้อย่างไม่ปิดบัง จึงทำให้ท่านมีกิตติศัพท์ในการปลุกเสกตะกรุดในเวลาต่อมา ร่ำลือกันในหมู่ศิษย์ว่าตอนที่พ่อท่านเลิบกำลังนั่งปลุกเสกตะกรุด ท่านจะมีสภาพคล้ายกับลอยตัวได้ ปัจจุบัน พ่อท่านชราภาพมากแล้ว ทำให้ไม่สามารถจารตะกรุดตลอดทั้งวันทั้งคืนได้อีก ยกเว้นตอนกลางวันเท่านั้น

นอกจากกิตติศัพท์ในด้านการสร้างตะกรุดแล้ว ยังมีชื่อในเรื่องฝ่าเท้าดอกจันด้วย ใต้ฝ่าเท้าของพ่อท่านเลิบ จะมีเส้นลายเท้าเป็นรูปดอกจัน ชาวบ้านเชื่อว่าหากให้ท่านเหยียบที่หัวแล้ว อาการเจ็บป่วยที่มีอยู่นั้นจะหายไป หรือบางคนให้ท่านเหยียบหัวแล้วอธิษฐานขอพรในเรื่องต่างๆ หรือเพื่อคอยคุ้มครองภัยอันตรายต่างๆ ครั้งหนึ่งเคยมีศิษย์ผู้ใกล้ชิด เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อท่านเลิบ ว่า ตอนวัดทองตุ่มน้อย จัดงานต่ออายุให้พ่อท่าน ปรากฏว่าฝนตกลงมาอย่างหนัก จนทำให้งานจัดไม่ได้ ลูกศิษย์จึงไปบอกพ่อท่าน พ่อท่านเลิบ ไม่กล่าวอะไร แต่เดินเลี่ยงออกไปทางด้านหน้ากุฏิแหงนหน้าขึ้นไปมองบนฟ้า แล้วพูดว่า "หากยังตกอยู่แบบนี้เราจะไม่ฉัน" ปรากฏว่า ฝนได้หยุดตกทันที ทำให้พิธีในวันนั้นดำเนินการไปได้ด้วยดี พ่อท่านเลิบ ได้นำวิชาความรู้ด้านวิทยาคม เป็นกุศโลบายสำคัญในการอบรมสั่งสอนศีลธรรมให้ยึดหลักธรรมคำสอนตามแนวทางพระพุทธศาสนา เป็นวิถีสำคัญในการประพฤติปฏิบัติธรรมและเข้าถึงธรรมะได้อย่างง่าย