เหรียญ หลวงปู่เฉย วัดศรีสันตยาราม ต.ปากปวน อ.วังสพุง จ.เลย หลังยันต์

เหรียญ หลวงปู่เฉย วัดศรีสันตยาราม ต.ปากปวน อ.วังสพุง จ.เลย หลังยันต์

ประวัติ หลวงปู่เฉย สุทโธ วัดศรีสันตยาราม อ.วังสะพุง จ.เลย

หลวงปู่เฉย สุทโธ (สีหา) แห่งวัดวัดศรีสันตยาราม อ.วังสะพุง จ.เลย เป็นศิษย์สายพระอาจารย์มั่นอีกองค์หนึ่ง ที่ได้ปฏิบัติธรรมในสำนักของพระอาจารย์มั่นมานานพอสมควร มีปฏิปทาเคร่งครัดในพระธรรมวินัย

หลวงปู่เฉยเกิดที่บ้านหัวนา ตำบลหัวนา อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู นามเดิมว่า หล้า สีหา เกิดเมื่อปี ๒๔๒๐ ( ปีขาล ) วันเสาร์ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๙ เมื่อโตพอสมควรแล้ว โยมบิดาก็ได้นำไปมอบถวายเป็นเด็กวัด เพื่อรับใช้พระและเล่าเรียนหนังสือจากพระ เป็นลูกศิษย์พระได้ประมาณ ๒ ปี ก็ได้รับการบรรพชาเป็นสามเณรอยู่ ๘ พรรษา จึงได้ลาสิกขาออกมาทำไร่ทำนาเลี้ยงบิดามารดา

เมื่อบิดามารดาล่วงลับไปแล้ว จากนั้นก็ได้ยินกิตติศัพท์การเดินธุดงค์ของพระอาจารย์มั่น ก็ได้ติดตามหาจนพบแล้วจึงขอถวายตัวเป็นโยมอุปัฏฐาก คอยรับใช้พระอาจารย์มั่น ตลอดทั้งภิกษุ สามเณรองค์อื่นๆ ที่ติดตามพระอาจารย์มั่นไปในที่ต่างๆ และ

ได้รับการอบรมกัมมัฏฐานจากพระอาจารย์มั่น อาจารย์องค์อื่นๆบ้างตามสมควรแก่โยมอุปัฏฐากทั่วไป เฝ้าอุปัฏฐากอยู่หลายปี

ต่อมาก็ได้อุปสมบทโดยมีพระครูพิศาลคุณากิจ เป็นพระอุปัชฌาย์ยะ พระมหาไข ป.ธ. ๖ เป็นพระกรรมวาจา ณ วัดมหาชัย อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู เหตุที่ไม่ได้อุปสมบทกับพระอาจารย์มั่น เพราะจำเป็นต้องพึ่งบริขารจากญาติพี่น้อง จึงจำเป็นต้องเดินทางมาอุปสมบทที่ภูมิลำเนา เมื่ออุปสมบทเรียบร้อยแล้วจึงติดตามพระอาจารย์มั่นไปอีก ตอนนี้ได้รับใช้เป็นเวลา ๓ ปี ก็ได้รับการอบรมพร้อมๆกับสามเณรอื่นๆ เมื่อพอรู้แนวทางแห่งการปฏิบัติบ้างแล้ว ก็ติดตามพระอาจารย์องค์อื่นๆไปหาที่เงียบสงัดอีก

จนได้พบกับพระอาจารย์สิงห์ และได้รับการอบรมจากพระอาจารย์สิงห์อีกเป็นเวลานานพอสมควร จึงได้กราบลาพระอาจารย์สิงห์ตลอดจนทั่งภิกษุสามเณรอื่นๆ เพื่อจะได้เดินธุดงค์ต่อไปตามป่าตามเขา ซึ่งตามเส้นทางที่หลวงปู่ได้ธุดงค์ไปนั้น ท่านได้แสดงความอนุเคราะห์แก่ประชาชนจำนวนมากที่มีความเลื่อมใส นิมนต์ให้ท่านจำพรรษาอยู่โปรด จนจำที่ไม่ได้ว่าเป็นสถานที่ใดบ้าง แต่หลวงปู่ก็ไม่ได้ติดที่อยู่จนนานเกินไป จึงอำลาจากพวกเขาเที่ยวแสวงบุญบารมีต่อไปเรื่อยๆ พบที่แห่งใดเป็นที่ชอบใจก็พักอยู่ที่นั้นหลายวัน อาศัยอยู่ตามป่าช้าบ้าง ตามไร่ร้างบ้าง จนกระทั่งเลยข้ามแม่น้ำโขงไปประเทศลาว อยู่ประเทศลาวก็หลายปี ซึ่งหมู่บ้านที่จะจำได้ก็มีบ้านนาเกน บ้านกาหมี บ้านนาคำ บ้านนาแง และแถวภูเขาควาย ซึ่งดินแดนแถวนั้นเต็มไปด้วยป่าเขาทึบ มีถ้ำมีเหวมากมาย เต็มไปด้วยสัตว์ร้านนานาชนิด แต่ก็เหมาะแก่ผู้บำเพ็ญสมณธรรม เนื่องจากเป็นที่สงบวิเวก ปราศจากผู้คนรบกวน

ในขณะที่อยู่ฝั่งลาวนั้นก็ได้สั่งสอนชาวลาวให้รู้จักเข้าวัดฟังธรรม ตลอดถึงการอบรมสมาธิตามที่ได้เรียนมา ซึ่งมีญาติโยมภาคอีสานและเหนือและชาวลาวมาเยี่ยมเยียนท่านเสมอ เพราะจังหวัดเลยก็อยู่ไม่ไกลกับประเทศลาว พอไปมาได้สะดวกสบาย อยู่หลวงพระบางไม่นาน ก็มีเหตุจำเป็นต้องเข้าประเทศไทย เพราะญาติโยมทางบ้านหัวนา จังหวัดอุดร ได้พามากันมานิมนต์ ท่านกลับอุดร ท่านหลวงปู่ก็ได้รับนิมนต์เพราะเห็นว่าเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของท่าน

หลังจากนั้นหลวงปู่ ก็ได้อบรมข้อวัตรปฏิบัติแก่ญาติโยมพอสมควร แล้วก็ได้ออกธุดงค์เรื่อยไปจนถึงภูเก้า ในเขตจังหวัดอุดร ท่านเล่าว่า ตอนที่มาบำเพ็ญเพียรอยู่บนภูเก้านั้นได้รับความลำบากมากจนถึงอดข้าวถึง ๓ วัน แต่จิตใจไม่เป็นทุกข์เป็นร้อนอะไร ท่านเล่าว่า แม้แต่พระพุทธเจ้าของเราก่อนที่จะได้บรรลุมรรคผลท่านก็เคยอดมาก่อน

หลวงปู่ท่านเล่าต่อไปว่า บนภูเก้านั้นมีเสือกับหมีมาหาท่าน หมายจะทำร้ายท่าน แต่ท่านได้น้อมระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัย แล้วอธิษฐานว่าหากชาติปางก่อนเราเคยได้ทำร้ายท่าน เมื่อเกิดในชาตินี้ก็ขอให้เสือมาเอาชีวิตเราเสีย พอสิ้นอธิษฐานของท่าน เสือและหมีก็กระโดดไปทันที

จากนั้นก็ได้ธุดงค์มาทางจังหวัดเลยแล้วได้ไปกราบนมัสการพระอาจารย์มั่น ที่ถ้ำผาบึ้ง พระอาจารย์มั่นได้ให้หลวงปู่เฉยอบรมเป็นกรณีพิเศษ เมื่อหลวงปู่ได้รับการอบรมจากอาจารย์มั่น พอสมควรแล้วก็ได้กราบลาพระอาจารย์มั่นไปอีก เพื่อไปเยี่ยมญาติพี่น้องที่บ้านปากปวน พอดีกำนันเหง้าโยมพี่ชาย ซึ่งเป็นลูกผู้พี่ของหลวงปู่ได้นิมนต์ให้จำพรรษา ณ วัดศรีสันตยาราม เมื่อปี ๒๔๘๙ ซึ่งแต่เดิมเป็นวัดร้าง หลวงปู่ได้นำญาติโยมทำการบูรณะวัด โดยได้สร้างกุฎิและโบสถ์ ศาลาการเปรียญ หอระฆัง ตลอดจนขยายวัดให้กว้างออกไปอีก และได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดนี้จากพระครูอดิสัยคุณาธาร(พระเทพวราลังการ)

อนึ่ง ในบางครั้งที่หลวงปู่เฉย ปฎิบัติธรรมนั้น สามารถรู้เหตุการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นในอนาคตได้ เช่นครั้นหนึ่งหลวงปู่เล่าว่าขณะที่ทำสมาธิอยู่ที่วัดป่าสำราญนิวาส ได้ปรากฎเห็นคล้ายไฟลุกไหม้ที่กุฎิเจ้าอาวาส จึงบอกกับภิกษุที่อยู่ใกล้ชิด ในพรรษานี้จะไม่มีเจ้าอาวาสจำพรรษา

ปรากฎว่าพอถึงเวลาเข้าพรรษา พระอาจารย์หนู จารุณโณ เจ้าอาวาสมีเหตุจำเป็นต้องไปจำพรรษาที่อื่น ปล่อยให้ภิกษุสามเณรรูปอื่นอยู่จำพรรษาที่วัดแทน และหลายครั้งที่มีเหตุท่านมักจะรู้ล่วงหน้าและบอกไว้ก่อนเสมอ

หลวงปู่เฉยท่านยังเป็นสหมิตรธรรมกับหลวงปู่ชอบ ฐานสโม

จากคำบอกเล่าของ หลวงพ่อผจญ อสโม ตอนหนึ่งว่า “ในขณะที่หลวงปู่ชอบ พาคณะลูกศิษย์ธุดงค์จากโคกมัน จะไปภูเรือนั้น หลวงปู่ชอบท่าน พาหลวงพ่อผจญและลูกศิษย์ท่านอื่นๆ แวะที่วัดศรีสันตยาราม เดินทางถึงที่นี่ราวบ่ายสาม หลวงปู่ชอบท่านแวะเยี่ยม หลวงปูเฉยสุภัทโธ และพักฉันท์น้ำร้อนกันอยู่ที่นี่”

หลวงปู่เฉย สุทโธ นอกจากท่านจะเป็นพระอริยสงฆ์ครูบาอาจารย์ด้านวิปัสนากรรมฐานแล้ว ท่านยังเรียนรู้สรรพวิชาต่างๆ ทางด้านภาษาขอมโบราณ วิชาอาคมต่างๆ ยาสมุนไพร ไว้สงเคราะห์ญาติโยมอีกด้วย ด้วยความเมตตาธรรมของท่าน จึงมีลูกศิษย์ ลูกหา ศรัทธาญาติโยมจำนวนมาก แวะเวียนเข้าไปขอความเมตตา ให้ท่านเมตตาเสมอๆ ว่ากันในหมู่ลูกศิษย์ว่า หลวงปู่ท่านมีนิสัยไม่ค่อยพูด เวลาญาติโยมไปหาท่านก็ไม่ค่อยไถ่ถามอะไรมาก ส่วนใหญ่ญาติโยมที่ไปหา มักจะออกปากขอเมตตาท่านก่อนเสมอ และท่านก็เมตตาทุกครั้ง

และท่านยังเป็นพระอริยสงฆ์ที่มีพลังจิตธรรมแก่กล้ามาก ถึงขนาดปราบพญานาคที่มีมานะทิฐิ และเงือก ( ผีชนิดหนึ่งของคนอีสาน ) ที่ก่อกวนคนแถวนั้นอีกด้วย หลวงปู่สอน อนุสสาสโก ท่านบอกว่ายันต์ที่ท่านจารหรือเขียนอยู่ทุกวันนี้ ไม่ว่าจะจารวัตถุมงคลก็ดี พระเครื่องก็ดี ท่านก็ได้ร่ำเรียนมาจากหลวงปู่เฉยเช่นกัน และมีหลวงปู่สอนเพียงองค์เดียวที่ได้ร่ำเรียนวิชานี้ในปัจจุบัน

ด้านวัตถุมงคล พระเครื่องนั้นเป็นที่รู้กันดีในพุทธคุณว่า ดีเด่นมากในด้านแคล้วคลาด ( กันไฟ ) เพราะเวลาท่านอธิษฐานจิตท่านจะเมตตานานมาก บางรุ่นสามวันก็มี โดยท่านมักใช้วิชานกคุ้มในการอธิษฐานจิต เพราะท่านว่ากันน้ำ กันไฟ ปลอดภัยดีนัก

โอนเงินตามกฎ DD-PRA คือ โอนภายใน 3 วัน เมื่อโอนแล้วแจ้งทางกล่องข้อความ

หลัง 3 วัน ขออนุญาตยกเลิก และให้คำติครับ  

ขอบคุณครับ